ازدواج و زندگی مشترک (2)

هو در سالگرد عروج "شاهباز سدره نشین " سپهر عرفان حضرت مولانا و جلال الدین قرار داریم ؛ نادره ای شگرف با جایگاهی بی بدیل در قلّه قوس معرفت و معنویت . متفکری ژرفاندیش و شوریده ای سبکبال که ملت عشق را بنیاد نهاد و راه و رسم عاشقی تعلیم داد ..., ...ادامه مطلب

  هو  حضرت مسيح (ع) در آثار مولانا و به عنوان يك پيامبر الهي مي باشد كه از او به عنوان روح الله ياد مي شود . توصيفاتي كه در « مثنوي » و « ديوان كبير » يا آثار منثور مولانا از حضرت عيسي (ع) مي‌شود عمدتاً بر مبناي آيات قرآن در مورد آن پيامبر بزرگ شكل مي گيرد ..., ...ادامه مطلب

هو  مقدمه:    آزادگی, ؛فضیلتی است که به تعبیر سید احرار امام حسین علیه السلام معادل دین ورزی واقعی محسوب می شود و در نبودش ، همگان به رنج می افتند و انسانیت، لگدکوب دنیا طلبی می گردد..., ...ادامه مطلب

حضرت مسيح (ع) در آثار مولانا به عنوان يك پيامبر الهي مي باشد كه از او به عنوان روح الله ياد مي شود .توصيفاتي كه در « مثنوي » و « ديوان كبير » يا آثار منثور مولانا از حضرت عيسي (ع) مي‌شود عمدتاً بر مبناي آيات قرآن در مورد آن پيامبر بزرگ شكل مي گيرد . قرآن مجيد در سوره مريم وقتي خلوت گزيني حضرت مريم (س) را مطرح مي گويد اينگونه مي فرمايد : « و اذكر في الكتاب مريم اذا انتبذت من اهلها مكاناً شرقيا . فاتخذت من دونهم حجاباً فارسلنا اليها روحنا فتمثّل لها بشراً سويّاً » ، ( و در كتاب آسماني از مريم ياد كن آنگاه كه از خاندان خويش در گوشه اي شرقي كناره گرفت . و از آنان پنهان شد؛ آنگاه روح خويش [جبرئيل] را به سوي او فرستاديم كه به صورت انساني معتدل به ديده او در آمد ) ، ( مريم ، 16-17) .  همان طور كه روح خدايي در مريم دميده و او باردار شد مسيح (ع) نيز قادر است روح حيات را بر هر چيزي بدمد آنگونه كه در سورة آل عمران آمده است : « انّي اخلقُ لكم من الطين كهيئة الطير فانفخ فيه فيكونُ طيراً باذن الله »، ( من از گِل براي شما چيزي به هيئت پرنده مي سازم و درآن مي دمم و آن به اذن الهي پرنده [ اي جاندار ] مي شود .) ، (آل‌عمران ، 49) . مولانا از اين آيه برداشتي معنوي مي كند و مي گويد : پير با پيروي از عمل مسيح ، موجب زنده شدن سالك به لحاظ معنوي و در واقع مظهر اسم « محيي» خداوند مي شود .در  باب اول انجیل , ...ادامه مطلب

مولانا در ادامه به حدیث : «اِنَّ لِرَبِّکُمْ فی أیّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ ألا فَتَعَرَّضُوا لَها...» ؛(احیاء العلوم، ج 1، ص 134 ) از پیامبر (ص) اشاره می­ کند: گفت پیغمبر که : نَفحَت های حق             اندرین ایام می آرد سَبَق گوش و هُش دارید این اوقات را               در ربایید این چنین نفحات را  نفَحه آمد مر شما را دید و رفت               هر که را می خواست جان بخشید و رفت نَفحه دیگر رسید ، آگاه باش                    تا از این هم وانمانی ، خواجه تاش جانِ آتش یافت زو آتش کُشی                جانِ مُرده یافت در خود جُنبشی                                                                               مثنوی ؛ دفتر اوّل فرصت مده از دست چو وقتی به کف افتاد         کاین مادر اقبال همه ساله نزاید                                                                                               بهار و: به بام نیک بختان چون همایی                   نشیند با هزاران ناز، فرصت گرش دامن رها از دست سازی                  کند از آشیان پرواز، فرصت رود از دست فرصت زود، دردا                    به آسانی نگردد باز، فرصت                                                                                               رسا و باز به تفسیر بیتی از حکم سنایی می ­پردازد که : آسمانها در ولایت جان                        , ...ادامه مطلب

17_هرکه جز ماهی از آبش سیر شد                        هرکه بی روزیست روزش دیرشد سیر: مجازاً خسته روزش دیر شد : کنایه از خسته و ملول شدن        بین سیر و دیر جناس ناقص اختلافی برقرار است. غیر از ماهی همه از آب سیر می شوند زیرا حیات ماهی فقط در آب ممکن است؛عاشق واقعی نیز بدون طلب معشوق نمی تواند به زندگی ادامه دهد و هرکس از عشق بی بهره باشد زندگی افسرده و بی روحی خواهد داشت.  شیخ بهائی گوید: قد صرفت العمر فی قیل و قال                  یا ندیمی قم، فقد ضاق المجال و اسقنی تلک المدام السلسبیل               انها تهدی الی خیر السبیل و اخلع النعلین، یا هذا الندیم                     انها نار أضائت للکلیم وه! چه خوش می‌گفت در راه حجاز            آن عرب، شعری به آهنگ حجاز کل من لم یعشق الوجه الحسن                 قرب الجل الیه و الرسن یعنی: «آن کس را که نبود عشق یار           بهر او پالان و افساری بیار»                                                                              شیخ بهائی ؛ نان و حلوا مولانا در موارد عدیده ای به ماهی اشاره نموده و ظاهرا برایش جالب توجه بوده مثلا با عنایت به بیداری ماهی و نخوابیدنش[به عقیده مولانا] در ابیات ذیل گوید: پاسبان بر خوابناکان برفزود                     ماهیان را پاسبان حاجت نبود جامه‌پوشان را نظر بر گازرست                 جان عریان را تج, ...ادامه مطلب

مولانا جلال الدین بلخی از نوادر شگرف تبار انسانی، متفکری ژرف اندیش و از منظری، شوریده ­ای سبکبال بود که عقل و احساس را به گونه­ای نادر به هم آمیخته و در متعالی ­ترین صورت جمع­ آورده بود. او مرشدی بصیر است که در کتاب مثنوی و آثار منثورش عالیترین مفاهیم معرفتی را به زبانی ساده بیان می کند و از طرفی آتشفشانی فعال که در دیوان اشعارش سر بر آسمانِ معرفت می­ ساید و با دست شستن از تمامی تعنیّات حتی لفظ و عبارت، خود در قالب دیوانه­ ای کبیر، دیوان کبیر را می ­سراید و به حق این بیت مثنوی در توصیف احوال خودش نیز صادق است که :  جمع صورت با چنین معنی ژرف               نیست ممکن جز ز سلطانی شگرف  جلال الدین محمد در سال 604 هجری قمری در شهر ورخ از توابع بلخ که در افغانستان واقع بود به دنیا می­آید. [ جمله­ ای از آیت اله جوادی آملی به یادم آمد که بارها گفته است : افغانستان و بلخی که روزگاری مولانا را در خود بزرگ نموده و امروزه کتابش از پرتیراژترین کتابهای منتشر شده در غرب می ­باشد اکنون بزرگترین صادرکننده­ تریاک در جهان شده و بی ­تدبیری انسان را از کجا به کجا می­رساند.] پدرش بهاء الدین محمدبن حسن خطیبی از خطیبان مطرح و نامدار آن دیار بوده که جایگاهی مقبول در چشم و دل اهالی آن منطقه داشته .نقل است  در مقطع نوجوانی، مولانا به قصد زیارت کعبه از بلخ خارج و به سمت خانه­ی خدا رهسپار می­ شود. در مسیر حرکت, ...ادامه مطلب

یادداشتهای تلگرامی (31) سالروز وفات مولانا در سالگرد وفات حضرت مولانا جلال الدین قرار داریم ؛ نادره ای شگرف با جایگاهی بی بدیل در قله معرفت و معنویت . متفکری زرف اندیش و شوریده ای سبکبال که ملت عشق را بنیاد می نهاد و راه و رسم عاشقی یاد داد . مرشدی بصیر که کتاب مثنوی و آثار منثورش عالیترین مفاهیم معرفتی را تبیین می کند و شوریده ای بی آرام که به سان آتش فشانی فعال در دیوان شمس اوج می گیرد و سر بر آستان جانان و آسمان معرفت می ساید و با دست شُستن از تمام تعینات حتی الفاظ و واژگان ؛ سر به سر لفظ و عبارت را می سوزد و در  هیأت دیوانه ای کبیر عقل جزوی را به تمام فرو می نهد و دیوان کبیر را می سراید  چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز                           سوز خواهم سوز با آن سوز ساز آتشی از عشق در جان بر فروز                          سر بسر فکر و عبارت را بسوز عاشقان را هر نفس سوزیدنیست                        بر ده ویران خراج و عشر نیست روح شعله وری که آتش در بیشه اندیشه ها زد و با ترسیم افقهای متعالی چشم اندازی تازه فراروی تشنگان معرفت گشود. مولانا این "جانِ شیفته" در چنین روزهائی به اصل خود رجعت کرد و جان عاریت تسلیم جانان نمود هرچند در این خاکدان نیز افلاکی زیست و جز تجلّیات معبود جلوه ای برایش جاذبه نداشت .  روز عروجش عُرس نام گرفت که برای آن جان سوخته در آتش فراق مبارک روزی ب, ...ادامه مطلب

مثنوی با نی نامه شروع می شود که 18 بیت آغازین مثنوی را شامل می شود و جنانکه اشاره شد تنها قسمت مکتوب توسط مولانا می باشد. مطلع مثنوی و نی نامه بیت: بشنو این نی جون شکایت می کند          از جدایی ها حکایت می کند کز نیستان تا مرا ببریده اند            , ...ادامه مطلب

مولانا ،عارف شوریده ضمن برخورداری از روحی مواج و دریایی که بی قرار و در حال فوران است با شریعت نیز رابطه ای ناگسستنی دارد و نسبت به احکام تشریعی اهتمامی تام از خود نشان می دهد مثلاً توصیفی که از نماز دارد در میان عارفان بی نظیر می باشد و در موارد گوناگون در مثنوی و دیوان شمس به اسرار نماز و جایگاه آ, ...ادامه مطلب