ازدواج و زندگی مشترک (2)

لسان الغیب خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی از پرفروغترین ستاره‌ های روشنی بخش فرهنگ و ادب پارسی است که شعر و سخنش همه‌ خصوصیات لازم برای متّصف شدن به سخنی والا را ‌به همراه دارد و می توان گفت : هیچ شاعری  به اندازه حافظ ، در اعماق و زوایای ذهن و ضمیر و  جامعه‌ ما حضور و نفوذ نداشته است . سخنسرائی برای همه اعصار ؛  قرنها و  قشرها. از عارفان تا ادیبان ؛عالمان و شاعران ، از رندان شوریده تا مردان و زنان معمولی ؛ عارف و عامی هر کدام  سخن دل خود را در دیوان حافظ می جویند و می یابند و گاه با الهام از او  وصف حال خود را  می سرایند. شاعری که دیوانش هماره پس از قرآن در مرتبه بالائی از اقبال و انتشار بوده  و با قداست و حرمت، در کنار کتاب الهی قرار داده شده است. شاعری که لفظ و معنا را به اوج رسانده و قالب و محتوا را در برترین مرتبت نشانده و فاخرترین تصویرگریها را با حروف در ساحتِ "جمال صورت و معنی" از خود به یادگار گذاشته است . در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد              مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی                که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد                                                                                           دیوان حافظ ؛ غزل:106 گوته در توصیف حافظ به حق می گوید: ای حافظ ، سخن تو چون ابدیت بزرگ است ؛ زیرا آن را آغا, ...ادامه مطلب

 ارسطو در تعریف شعر گوید: شعر آئینه ایست که روبروی طبیعت قرار داده باشند. ( زرین کوب ؛عبدالحسین؛ فن شعر؛ ص 26 ؛ انتشارات امیر کبیر ) استاد دکتر شفیعی کدکنی در توصیف شعر فارسی نویسد :« باید توجه داشت که شعر فارسی را در فاصله سه قرن نخستین یعنی تا پایان قرن پنجم باید شعر طبیعی خواند؛ زیرا با اینکه طبیعت همیشه از عناصر اولیه شعر در هر زمان و مکانی است و هیچگاه شعر را از طبیعت به معنی وسیع کلمه نمی تو,طبیعت,دیوان ...ادامه مطلب

باد صَبا [نام‌های دیگر: باد بَرین ، باد پیش] در اصطلاح قُدما ؛ بادیست  صبحگاهی، بهاری ؛ لطیف و خُنَک که از سوی شمال شرقی می وزد.  پیشینیان بر این باور بودند که خاستگاه این باد ؛خوشه پروین  و منتهی الیه آن ؛ صورت فلکی هفت اورنگ می باشد. در ادبیات فارسی ، باد صبا باعث شکوفایی طبیعت می‌شود ؛ نسیمی خوش دارد و عاشقان راز با آن گویند . وقتی درد اشتیاق قصد جان کند ، صبا چاره گر و یاری رسان است  . " نفَس ,دیوان ...ادامه مطلب

در آفرینش های هنری و از جمله آنها تصویر گریهای شاعرانه ، رنگ ؛ جایگاه مهم و چشمگیری دارد و این در اشعار با درونمایه طبیعت گرایانه نظیر اشعار منوچهری پر رنگتر می باشد . در سروده های حافظ نیز رنگ در بیش از سی مورد با معانی مختلف به کار رفته و ابیات متعددی با توجه به رنگ و آمیختن رنگها با همدیگر آمده است که از جمله آنها عبارتند از : سبزست در و دشت بیا تا نگذاریم               دست از سر آبی که جهان جم,دیوان ...ادامه مطلب

از نگاه حافظ  آدمی دو گناه غیر قابل اغماض دارد: مردم آزاری و ریاکاری ! در ارتباط با آزار خلق گوید: آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است      با دوستان مروت با دشمنان مدارا                                                                                                     غزل:5  فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم               وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست                                     ,نکوهش,تظاهر,دیوان,حافظ ...ادامه مطلب