سیری مباد سوختۀ تشنه کام را
تا جرعه نوشِ چشمۀ شیرین گوار توست
بیچاره دل که غارت عشقش به باد داد
ای دیده خون ببار که این فتنه کار توست
هرگز ز دل امید گل آوردنم نرفت
این شاخ خشک ، زنده به بوی بهار توست
صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ
برچسب : نویسنده : farshiyaa2 بازدید : 48