رشحات رمضان (4) دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم "سالروز وفات حضرت خدیجه "

۱ـ سخن از خدیجه(س)هماره برایم دل انگیز بوده چرا که سخن از آن بانوی والا سخن از عشق است و :"از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر"...

هر چند که از منظری دیگر:"سخن عشق نه آن است که آید به زبان" ولی "المیسور لا یترک بالمعسور"

آب دریــــــا را اگـــر نــــــتــــوان کشـــیـــد                هـــــــم به قــدر تشـنگی بایـد چــشـیـــد

۲ـ "کریستین بوبن "گوید:«معدود اشخاصی قادرند عاشق شوند چرا که اشخاص معدودی قادرند همه چیز را از دست بدهند» و این سخن صائبی است،نشانه عاشق واقعی گذشتن از داشته ها ست . "گابریل گارسیا مارکز" گوید:در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.

عشق آن شعله است کو چون برفروخت              هرچه جز معشوق باقی جمله سوخت

۳ـ در زبان انگلیسی "قدیس" با "قربانی"هم ریشه اند،معادل قربانی “Sacrifice” است که از sacrificium گرفته شده و آن ترکیبی است از دو کلمة«sacer» به معنای مقدّس و کلمه «facere» به معنای ساختن و این شاید دلالت بر این حقیقت باشد که تا از داشته هایمان در پیشگاه محبوب قربانی نکنیم از قداست برخوردار نمی شویم و ایثار به نوعی زمینه ساز تطهیر می باشد

۴ـ توان بخشیدن و چشم پوشیدن از داشته ها؛نشانه و دلیل تملک واقعی (نه صرفا اعتباری) بر آنهاست.بسیاری از داشته ها ظاهرا و به اعتبار خرید و ثبت و سند و قرارداد و نظایر اینها مال کسی هستند ولی به واقع بیشتر از آنکه او صاحب آنها باشد آنها او را تصاحب کرده بلکه به بند کشیده اند دلیل واضح چنین اسارت و مملوکیتی هم این است که وقتی از دست می روند صاحب ظاهری آنها چنان بی قراری از خود نشان می دهد؛در حالی که اگر واقعا او بر آنها تملک داشت چنین عنان اختیار از کف نمی داد و بی تابی نمی کرد.

۵ـ"شمس تبریزی"گوید:کسی فردا از "پل"خواهد گذشت که "امروز" از پول بگذرد. و طبعا کسی می تواند از پول بگذرد که در وی محبت به متعلق و مورد گذشت از علاقه به پول بیشتر باشد در حکایات گویند :پول از زمانی مرسوم شد که محبت تدریجا رخت بر بست وگرنه جائی که عشق و محبت حاکم باشد بده بستان و دوخت و دوزهای عقل جزوی معیشت اندیش جایگاهی نخواهد داشت.

۶ـ گفته اند:زندگی مانند سکه ایست که می توانیم آن را هر گونه که دلمان می خواهد خرج کنیم ولی باید توجه داشته باشیم که این سکه فقط یک بار خرج و تمام می شود.همه ما برای یک بار به دنیا می آئیم و برای همیشه از دنیا می رویم همه می میرند ولی کم کسی زندگی می کند .بیشتر سپری کردن ایام است تا زندگی و "ناگهان بانگی برآید خواجه رفت". و در ادامه :"یاحسره علی العباد"،(سوره یس،آیه  ۳۰)

او همــــــی گویــــد که از اشـکال تو                غـره گشــتــم دیــر دیدم حـال تو

شــمع مـرده ،بــــــاده رفـتــــه،دلـربا                 غوطـه خـورد از نـنـگ کژبینی مـا

ظلـــــــت الاربــــــاح خـسـرا مــغـرمـا                 نـشتکـی شکوی الی الله العمـی

 حــــــــبــــذا ارواح اخــوان ثـــــقــات                 مــسـلــمات مــومــنــات قــانــتـات

هر کسی روئی به سوئی برده اند                  آن عزیزان رو به بی سو کرده اند

مـا نـه مـرغـان هـوا نـه خــــانـگــــی                  دانـــــه ما دانـــه بــــی دانــــــگـی

                                                                                                مثنوی معنوی،دفتر پنجم

بعضی ها زندگی عجیب و متفاوتی دارند؛این جمله فرجامین "ویتگنشتاین "بزرگترین فیلسوف قرن بیستم معروف است که به  پزشک خود که در منزل وی بستری بود گفته بود:"زندگی عجیبی داشتم " . 

گر نشـــــــان زندگی جنبندگی است                     خار در صحرا سراسر زندگی است

هم جعل زنده است هم پروانه لیک                      فـــرقها از زنــــدگی تا زندگی است

                                                                                                     پژمان بختیاری

۷ـ از کسانی که زندگی متفاوت و قابل تاملی داشته و این "سکه" را نیز به بهترین صورت خرج کرده است حضرت "خدیجه"(س) می باشد. تاریخ نگاران، از او با عنوان هایی همچون «بانوی دوراندیش و خردمند» یا «بانوی عاقله» یاد کرده اند. خدیجه علیهاالسلام از ثروتمندان مکه بود، ولی از یاری فقیران روی برنمی گرداند و خانه اش همواره ملجا نیازمندان بود. کرامت ، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاک دامنی، از وی بانویی پرهیزگار و مورد احترام ساخته بود.ازدواجهای قبل از وصلت با پیامبر؛تجارت و کسب موفقیت به عنوان یک زن در جامعه آن روز عربستان؛اشتغال پیامبر در کاروان تجارتی اش؛شیفتگی و دلدادگی اش به حضرت(ص) و جا باز کردن دردانه آفرینش در چشم ودل خدیجه ،پیشنهاد ازدواج و نهایتا وصال و تداوم عشق و علاقه  اولیه.

دیـــن و دل به یـــــــک دیـــدن باختیم و خرسندیم           در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی

۸ـ سعدی گوید:

گر بگویم که مرا با تو ســر و کاری نیست            در و دیـــوار گواهـــی بـدهـد کـاری هست

عابد نیز گوید:

دیـــــــــده عاشــــــــق نبـیـند غـیر دوسـت            از هـــــــمه عالـم نگاهــــش ســوی اوست

ازدواج خدیجه با جوان تهیدستی که کارمندش بود هر چند از قبیله ای خوشنام و با نفوذ؛  برای دیگران عجیب بود،مهر را خود بر عهده می گیرد و از اموالش بدون اجازه محمد(ص)برداشت نمی کند .

هر که عیبم کند از عشق و ملامت گــویـد             تا نــــدیــــدسـت تـو را بـر منـش انکاری هست
صبـر بر جـور رقیـبت چـه کـنم گــر نــکـنــم             هـمـــــــه دانند که در صحبت گل خاری هست
نه من خام طمع عشق تو می‌ورزم و بس             که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هـست
من چـه در پـای تـو ریزم که پـسند تـو بـود             ســـر و جــان را نتوان گفت که مقداری هست

 دل از همه تعلقات تهی می سازد

مـــــگــر تعـلـق خـاطـر بـه مـــاهـرخـسـاری            که خــاطـر از هـمـه غـمـها به یـاد او شـاد است

پانزده سال زندگی مشترک توام با خلوت گزینی های محمد (ص) و تاملات و عبادتش در غار حرا با همه تفاوتهایی که با یک زندگی معمول و متعارف داشت و پس از آن با آغاز رسالت و دعوت به توحید و یکتا پرستی ،حضرت خدیجه علیهاالسلام نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی علیه السلام با پیامبر (ص)به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید . اعمال محدودیت ها و ایذا و اذیت با تمام توان از طرف مشرکان برای بانوئی خو گرفته به آسایش و راحتی؛ حصر و تحریم همه جانبه و اقامت در شعب ابیطالب وسختی و گرسنگی  و...هیچکدام خللی در عقیده خدیجه ایجاد نکرد و او با تمام وجود و ایثار و نثار تمام دارائیش از همسر محبوب و ایمان و عقیده اش دفاع کرد و سرانجام شاهباز بلند پرواز روحش در سال دهم بعثت خرقه خاکی را تهی و به جوار معبود شتافت.

۹ـ ـ«"وفا"،"صفا" و" فنا"ی خدیجه (س) او را محبوبترین»،(علی صفائی حائری،تفسیر سوره کوثر،ص۲۷) نزد رسول (ص)می سازد، مراد محبوبش محمد(ص)  تا آخر عمر قدر دان ایثار و نثار بی همتای بانوی همراه و رهیارش بود ، بارها به یاد خدیجه می گریست و می فرمود:خدیجه وقتی مرا یاری کرد که یار و یاوری نداشتم. در حدیثی می فرماید:«و الله ما ابدلنى الله خيرا منها،آمنت اذ كفر الناس،و صدقتنى‏و كذبنى الناس،و واستنى في مالها اذ حرمنى الناس و رزقنى الله‏م نها اولادا اذ حرمنى اولاد النساء»، بخدا سوگند خداوند بهتر از او زنى به من نداده،او بود كه‏ بمن ايمان آورد هنگامى كه مردم كفر ورزيدند،و او بود كه مراتصديق كرد و مردم مرا تكذيب نموده(و دروغگويم خواندند)واو بود كه در مال خود با من مواسات كرد(و مرا بر خود مقدم ‏داشت)در وقتى كه مردم محرومم كردند،و از او بود كه خداوندفرزندانى روزى من كرد و از زنان ديگر نسبت ‏بفرزند محرومم‏ساخت.

رســــــــــول پشت و پناه همه عوالم امکان          خدیـجه پشـت و پـناه رسـول از همه دنیا

برفت و دیده احمد گریست در غم هجرش           نه مصطفی که همه کاینات گشت معزی

                                                                                                               عابد

۱۰ـ ایثار و نثار برای همه از ارزشمند ترین فضیلت ها  در قله قوس کمالات محسوب می شود ولی برای خدیجه فضیلتی فراتر از این پاکبازی در راه آرمان همسرش نیز می توان تعریف کرد و آن اینکه مادر" فاطمه"(س) است و در صدف والای وجودش گوهری چون او پرورش داده .

سخن چگونه توان گفت در مدیحت آن زن            که هست همسر خیر الانام و مادر زهرا

 امید که رفتارش مورد عنایت و تاسی بیشتر مسلمانان اعم از زن و مرد قرار گیرد.

                                                                                             الحمد لله رب العالمین