جهانا شگفتی ز کردار توست

جهانا شگفتی ز کردار توست

هم از تو شکسته هم از تو درست

ز این دو یکی را نجنبید مهر

خرد دور بد مهر ننمود چهر

همی بچه را بازداند ستور

چه ماهی به دریا چه در دشت گور

نداند همی مردم از رنج آز

یکی دشمنی را ز فرزند باز

چهار بیت t,r، حکمت بزرگ داستان رستم و سهراب و کل شاهنامه است. فردوسی بر این باور است که این پدر و پسر باید با نگاه اول همدیگر را می شناختند. چگونه است که حیوانات از بو و دیدار و صدا و ... از میان هم سانان، نوزادان خود را می شناسند ولی آدمی با این فطرت لطیف انسانی نتواند چنین کند؟