ماه رجب (2)

1.آقاسید علی قاضی در رابطه با حلول ماه رجب می گوید:ما در قُرُقگاه داخل شده ایم ... و انسان [با استفادۀ مطلوب و بهینه از این ایّام] به مقام قرب خداوند می رسد.

2. قرب خداوند ،مکانتی است نه مکانی ! آن جانِ جهان در هر حال به ما نزدیک و "نزدیکتر از من به من" است ولی دریغ و عجیب "که من از وی دور و مهجوراَم"

سخت دوریم ز تو با همه نزدیکی‌ها

بارِ نزدیک چنین دور ندیده است کسی!

3. نیل به قُرب ، با رهائی از "من" و رَستن از هستی موهوم و پندارین حاصل می شود:"تو خود حجابِ خودی حافظ از میان برخیز"

قرب نه بالا نه پستی رفتن است.

قرب حق از حبس هستی رستن است

4. و اینکه : "بیت العمورِ" واقعی دلی است که بتواند آن لامکان را در خود جای دهد :

جز دل اهل خرابات که جولانگه توست

در جهان خانهٔ معمور ندیده است کسی